Puff!

22 yıllık bir Ankaralı olarak, deniz gördüm mü yazı yazasım gelir. Hele bir de manzaranın kıyısında köşesinde bir orman varsa... Halamın Alanya'daki deniz ve orman manzaralı balkonunda otururken tam da bu ruh hali içerisindeydim. Bir de şu cırcır böceklerinin yerine kuşlar ötüşseydi, çok daha güzel olurdu tabi. Cırcır böceği demişken, o yüksek ve bir süre sonra başınıza ağrılar girmesine sebep olan ses, o küçücük böceğin kanatlarını birbirine sürtmesiyle oluşuyormuş ya! Ben de sevinirdim, "Sus!" diye bağırınca anlıyorlar diye. Meğer konuşmuyorlarmış bile :) Hiç akıllanmayacak bu böcekler, kışın yine aç kalacaklar, haberleri yok...

Bir de televizyon kültürü edindim bir haftada. Evde kalınca bir süre boyunca, ne bir çizgifilm ne bir dizi ne de Yemekteyiz kaldı izlemediğim... Nasıl kavgalardı onlar! Tam insanlardan soğur gibi olmuştum ki, çıktım neyse ki evden. Bir de Powerpuff Girls'den bir replik kaldı aklımda, her gece o prenses gibi bağıra bağıra söylediğim: "Şimdi uyumaya hazırııııımmmmmmm!" Gerçi ben buna her zaman hazırım :) Ve şimdi, fonda 'Una Historia De Amor'la, cırcır böcekleri de hazır 'susmuşken' aynı prensesin bağırarak söylediği başka bir replikle, bir türlü dengesizliğine alışamadığım -kim alışabilir ki? :p- koltuklardan birine oturmaya gidiyorum: "Bir bardak suuuu!" Ankara'yı özlemeye başladım mı ne?? :)